Η Ευαγγελία Παπαδοπούλου, ήρθε στη ζωή μου την περίοδο εκείνη που η καρδιά μου, η ψυχή μου, το είναι μου ολόκληρο πονούσαν βαθύτατα, εξ αιτίας της απώλειας ενός μέλους της οικογένειάς μας.

Ο βαθύς, ολοκληρωτικός πόνος, η απαξίωση του εαυτού μου, το πάγωμα των συναισθημάτων μου, η μη έκφραση κανενός συναισθήματος, επηρέασαν εμένα, το σύζυγό μου, το γιό μου, τις αδελφές μου, την ευρύτερη οικογένεια και τους φίλους μου, για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αργότερα, μέσα από μια σειρά συμπτώσεων, ζήτησα την βοήθεια της Ευαγγελίας.

Με βοήθησε να αντιμετωπίσω και να εκφράσω τα συναισθήματά μου. Μου δίδαξε τη θεωρία και τη γνώση της ζωής, τον τρόπο να ανακαλύψω, να διεκδικήσω τη δύναμή μου και τις ικανότητές μου. Με την ευγένεια και την τρυφερότητα του λόγου της και της έκφρασής της, με τις πολύτιμες γνώσεις της, την μεταδοτικότητά της, το χαμόγελό της, την πίστη της σε εμένα ότι θα τα καταφέρω, με την βαθιά της αγάπη και τη θετική της ενέργεια, ένιωσα, σιγά σιγά, βήμα βήμα, να πλημμυρίζει η καρδιά μου με ανακούφιση, έμαθα να εφαρμόζω με υπομονή και επιμονή, την αγάπη, τη συγχώρεση και την αποδοχή στη ζωή μου, σε όλες τις σχέσεις μου και σε όλα τα γεγονότα.

΄Εμαθα να δουλεύω με τον εαυτό μου και πλέον βιώνω την ισορροπία στη ζωή μου, την αυτοεκτίμηση και την αυτοπεποίθηση, την αγάπη και την αποδοχή για τον εαυτό μου και τους άλλους ανθρώπους, για όλους και όλα όσα υπάρχουν. Αγαπημένη μου Ευαγγελία, δασκάλα της ψυχής μου, σε ευχαριστώ.